İçeriğe atla

DNA Sentezinin Semikonservatif Olması

TİKİPedi sitesinden

Genetik Bilginin İntikali: DNA Sentezinin Moleküler Mekanizmalarına Dair Bir İnceleme

Giriş

Canlılığın devamlılığı, genetik bilginin bir nesilden diğerine hassas bir şekilde aktarılmasına bağlıdır. Bu aktarımın temelinde, Deoksiribonükleik Asit (DNA) molekülünün kendini kopyalaması süreci olan DNA sentezi veya replikasyon yatar.1 Hücre bölünmesinden önce genomun eksiksiz bir kopyasının oluşturulması, büyüme, üreme ve doku onarımı gibi hayati faaliyetlerin ön koşuludur. DNA'nın ikonik çift sarmal yapısının aydınlatılması, bu bilgi yüklü molekülün nasıl bu kadar yüksek bir sadakatle kopyalandığına dair temel bir soruyu gündeme getirmiştir. Bu raporun amacı, DNA sentezinin altında yatan moleküler mekanizmaları detaylı bir şekilde incelemek ve bu süreci, gözlemlenen nizam, gaye ve sanat unsurları açısından analiz eden kavramsal bir çerçeve sunmaktır. Bu doğrultuda, replikasyonun yarı-korunumlu doğası, başlangıç noktaları, replikasyon çatalında görev alan enzimler ve sentez sürecinin kendisi, güncel bilimsel bulgular ışığında ele alınacaktır.

Bilimsel Açıklama ve Güncel Bulgular

1. Temel Kavramlar ve İşleyiş

1.1. Yarı-Korunumlu (Semikonservatif) Sentez Modeli: Bilginin Muhafazası

DNA'nın kopyalanma mekanizmasına dair teorik olarak üç model öne sürülmüştür: konservatif (eski sarmalın bütünlüğünü koruyup tamamen yeni bir sarmalın sentezlendiği), dispersif (eski ve yeni DNA parçalarının rastgele karıştığı) ve semikonservatif (her yeni DNA molekülünün bir eski ve bir yeni iplikten oluştuğu) model. Yapılan çalışmalar, replikasyonun semikonservatif model ile gerçekleştiğini kesin olarak ortaya koymuştur.3

Bu modelin deneysel ispatı, 1958 yılında Matthew Meselson ve Franklin Stahl tarafından gerçekleştirilen ve moleküler biyolojinin en zarif deneylerinden biri olarak kabul edilen çalışmayla sağlanmıştır. Deneyde, Escherichia coli bakterileri, ağır azot izotopu içeren bir ortama alınmış ve farklı zaman dilimlerinde DNA'ları izole edilmiştir. Yoğunluk-gradyan santrifüjleme tekniği kullanılarak farklı yoğunluktaki DNA molekülleri birbirinden ayrılmıştır. Birinci nesil bakterilerden izole edilen DNA'nın, ne ağır ne de hafif DNA bandında değil, tam olarak ikisinin arasında melez bir bantta yer aldığı gözlemlenmiştir. İkinci nesilde ise hem melez banttaki DNA'nın hem de hafif DNA bandındaki DNA'nın eşit miktarlarda bulunduğu görülmüştür. Bu sonuçlar, her yeni DNA sarmalının bir eski (ağır) ve bir yeni (hafif) iplikten oluştuğunu kanıtlayarak semikonservatif modeli doğrulamış ve diğer iki modeli geçersiz kılmıştır.4

Bu mekanizma, sadece kimyasal bir süreç olmanın ötesinde, bir bilgi muhafaza stratejisi olarak da değerlendirilebilir. Orijinal ipliklerden birinin doğrudan kalıp olarak kullanılması, genetik dizinin aktarımı sırasında oluşabilecek hataları en aza indiren en güvenilir yöntemdir. Bu durum, sistemin temel amacının sadece kopyalamak değil, aynı zamanda orijinal bilginin doğruluğunu azami derecede korumak olduğunu göstermektedir.

1.2. Replikasyonun Başlangıcı: Belirlenmiş Noktalardan Kontrollü Başlatma

DNA replikasyonu, genom üzerinde rastgele başlayan bir süreç değildir. Sentez, "replikasyon orijinleri" olarak adlandırılan özel nükleotid dizilerinden, zamansal ve mekânsal olarak hassas bir şekilde kontrol edilerek başlatılır.

Prokaryotik Başlangıç (Dairesel DNA Modeli): E. coli gibi prokaryotlarda replikasyon, genellikle tek bir başlangıç noktası olan oriC bölgesinden başlar.5 Bu bölge, daha az hidrojen bağı içermesi nedeniyle ayrılması daha kolay olan Adenin-Timin (AT) baz çiftleri açısından zengindir.5 Başlatıcı protein olan DnaA, ATP'ye bağlı formdayken oriC içindeki DnaA kutusu adı verilen tanıma bölgelerine bağlanır. Çok sayıda DnaA proteininin bir araya gelmesiyle oluşan kompleks, DNA sarmalında lokal bir gerilme ve açılmaya neden olur.8 Bu açık kompleks, DnaC helikaz yükleyici proteinin yardımıyla DnaB helikazının DNA'ya yüklenmesi için bir platform görevi görür.11

Ökaryotik Başlangıç: Prokaryotların aksine, çok daha büyük genomlara sahip ökaryotlarda, replikasyonun S fazı süresince tamamlanabilmesi için binlerce replikasyon orijini kullanılır.14 Başlangıç süreci, "bir kere ve sadece bir kere" kuralını uygulamak üzere iki aşamalı bir kontrol mekanizmasıyla düzenlenir. İlk olarak, hücre döngüsünün G1 fazında, Orijin Tanıma Kompleksi (ORC) orijinlere bağlanır. Bunu takiben, Cdc6 ve Cdt1 proteinleri, ökaryotik helikazın çekirdeğini oluşturan Minikromozom Bakım (MCM2-7) kompleksinin inaktif bir çift altıgen (hekzamer) halka şeklinde DNA'ya yüklenmesini sağlar. Bu yapıya "ön-çoğaltma kompleksi" (pre-RC) denir.3 İkinci aşamada, hücre S fazına girdiğinde, döngüye bağımlı kinazlar (CDK ve DDK) bu kompleksleri aktive ederek helikazların çalışmasını ve replikasyonun başlamasını tetikler.3 Bu iki aşamalı "lisanslama" sistemi, bir orijinin aynı hücre döngüsü içinde tekrar ateşlenmesini engelleyen son derece etkili bir kontrol mekanizmasıdır. Bu durum, replikasyonun rastgele değil, genomun bütünlüğünü korumak üzere tasarlanmış mantıksal bir kontrol altında yürütüldüğünü gösterir.

1.3. Replikasyon Çatalının Kurulumu ve İşleyişi: Bir Moleküler Makine

Helikazın DNA'yı açmasıyla birlikte, "replikasyon çatalı" adı verilen Y-şekilli bir yapı oluşur. Bu çatalda, onlarca farklı proteinin uyum içinde çalıştığı ve "replizom" olarak bilinen karmaşık bir moleküler makine kurulur.

  • DNA Helikaz: Replikasyon çatalının en önünde ilerleyen helikaz enzimi (prokaryotlarda DnaB, ökaryotlarda MCM2-7), ATP hidrolizinden elde edilen enerjiyle çift sarmalı bir fermuar gibi açarak iki tek iplikli kalıp oluşturur.5
  • Tek Zincir Bağlayıcı Proteinler (SSB/RPA): Ayrılan tek iplikler, yeniden birleşmelerini önlemek ve nükleaz adı verilen parçalayıcı enzimlerden korunmak amacıyla anında tek zincir bağlayıcı proteinler tarafından kaplanır (prokaryotlarda SSB, ökaryotlarda Replikasyon Proteini A - RPA).5
  • Topoizomerazlar: Helikazın sarmalı açması, çatalın ilerisindeki DNA'da burulma stresi ve süper-sarmallaşmaya neden olur. Topoizomeraz enzimleri, DNA'da geçici kırıklar oluşturup tekrar birleştirerek bu gerilimi giderir ve replikasyonun sorunsuzca ilerlemesini sağlar.5
  • Sürgülü Halka (Sliding Clamp) ve Halka Yükleyici (Clamp Loader): DNA polimerazların kalıptan ayrılmadan uzun mesafeler boyunca sentez yapabilmesi (işlemsellik veya processivity), sürgülü halka adı verilen halka şeklinde bir protein sayesinde mümkün olur (prokaryotlarda beta halkası, ökaryotlarda PCNA). Bu halka, halka yükleyici kompleks (prokaryotlarda gama kompleksi, ökaryotlarda RFC) tarafından ATP enerjisi kullanılarak DNA'ya takılır ve polimerazı DNA'ya sabitler.5

Aşağıdaki tablo, prokaryotik ve ökaryotik replizomların temel bileşenlerini işlevsel olarak karşılaştırmaktadır.

Tablo 1: Prokaryotik ve Ökaryotik Replizomun Anahtar Proteinleri

İşlev (Function) Prokaryotik Bileşen (Prokaryotic Component) Ökaryotik Bileşen (Eukaryotic Component) Kısa Açıklama (Brief Description)
Başlatma (Initiation) DnaA Orijin Tanıma Kompleksi (ORC) Replikasyon orijin bölgelerinin tanınması ve ilk açılma kompleksinin kurulması sağlanır.
Sarmal Açma (Helicase) DnaB MCM2-7 Kompleksi (CMG olarak) ATP hidrolizi ile DNA çift sarmalının iki ipliğe ayrılması gerçekleştirilir.
Öncül Sentezi (Priming) DnaG (Primaz) DNA Polimeraz -Primaz Kompleksi DNA sentezinin başlayabilmesi için kısa RNA öncül moleküllerinin sentezlenmesi sağlanır.
İşlemsel Sentez (Processive Synthesis) DNA Polimeraz III DNA Polimeraz Sürgülü halkaya bağlanarak DNA zincirlerinin kesintisiz ve hızlı bir şekilde uzatılması sağlanır.
Sürgülü Halka (Sliding Clamp) Halka (Beta Clamp) PCNA (Proliferating Cell Nuclear Antigen) Polimerazın DNA'ya bağlı kalmasını sağlayarak işlemselliği (processivity) artıran bir yapı kurulur.
Tek Zincir Stabilizasyonu SSB (Single-Strand Binding Protein) RPA (Replication Protein A) Ayrılmış tek DNA ipliklerinin yeniden birleşmesi engellenir ve nükleazlardan korunması sağlanır.
Parçacık Birleştirme (Ligation) DNA Ligaz DNA Ligaz I Okazaki parçacıkları arasındaki fosfodiester bağlarının kurulmasıyla kesintili zincirin bütünleştirilmesi tamamlanır.

1.4. DNA Polimeraz Enzimleri: Sentezin Ana Aktörleri

DNA polimerazlar, replikasyonun merkezinde yer alan ve yeni DNA zincirini sentezleyen enzimlerdir. Bu enzimler, kalıp iplikteki nükleotid dizisini okuyarak, ona komplementer olan deoksinükleozid trifosfatları (dNTP) mevcut bir primerin 3'-OH ucuna 5'→3' yönünde ekler.1 Bu reaksiyon için magnezyum iyonlarına ihtiyaç duyulur.25 Canlılarda, farklı görevler için özelleşmiş çok sayıda DNA polimeraz bulunur. Bu durum, her biri belirli bir iş için optimize edilmiş araçların kullanıldığı bir "iş bölümü" stratejisini yansıtır.

Prokaryotik DNA Polimerazlar:

  • DNA Polimeraz III:' E. colide replikasyonun ana enzimidir. Yüksek hız ve işlem yeteneğine sahiptir. Sürgülü halka ile birlikte, hem lider hem de kesintili zincirin uzatılmasından sorumludur.5 Ayrıca, 3'→5' ekzonükleaz aktivitesi sayesinde yanlış eklenen nükleotidleri çıkararak bir hata düzeltme (proofreading) mekanizması işletir.2
  • DNA Polimeraz I: Daha yavaş olmasına rağmen çok işlevli bir enzimdir. 5'→3' ekzonükleaz aktivitesi ile kesintili zincirdeki RNA primerlerini uzaklaştırır ve 5'→3' polimeraz aktivitesi ile bu boşlukları DNA ile doldurur. Aynı zamanda 3'→5' hata düzeltme aktivitesine de sahiptir.5
  • DNA Polimeraz II: Genellikle DNA onarım süreçlerinde ve replikasyon çatalı duraksadığında yeniden başlatma mekanizmalarında rol aldığı düşünülen bir polimerazdır.2

Ökaryotik DNA Polimerazlar:

  • Polimeraz (alpha): Kendine bağlı bir primaz alt birimi içerir. Bu sayede, replikasyonun başlangıcında ve her Okazaki parçasının başında, sentezi başlatmak için gereken kısa RNA-DNA hibrit primerini sentezler. Hata düzeltme yeteneği yoktur ve işlem yeteneği düşüktür.1
  • Polimeraz (delta) ve (epsilon): Ana replikatif polimerazlardır. Polimeraz 'ın primer sentezinden sonra "polimeraz değişimi" adı verilen bir süreçle görevi devralırlar. Her ikisi de PCNA'ya bağlanarak yüksek işlem yeteneği kazanır ve 3'→5' ekzonükleaz aktiviteleri sayesinde yüksek sadakatli (high-fidelity) sentez gerçekleştirirler.1

1.5. Sentezin Asimetrisi: Antiparalel Zincir Probleminin Çözümü

DNA'nın iki ipliğinin birbirine zıt (antiparalel) yönde olması ve DNA polimerazların sadece 5'→3' yönünde sentez yapabilmesi, replikasyon çatalında temel bir topolojik problem ortaya çıkarır. Bu problem, iki ipliğin farklı mekanizmalarla sentezlenmesiyle çözülür.

  • Lider (Leading) Zincir: Kalıp ipliğin 3'→5' yönünde olduğu bu zincir, replikasyon çatalının ilerleme yönüyle aynı yönde, tek bir primerden başlayarak kesintisiz bir şekilde sentezlenir.3
  • Kesintili (Lagging) Zincir: 5'→3' yönündeki kalıp iplik, çatalın ilerleme yönünün tersine doğru sentezlenmek zorundadır. Bu, sentezin kısa, kesintili parçalar halinde yapılmasıyla aşılır. Japon bilim insanı Reiji Okazaki'nin adıyla anılan bu Okazaki parçacıklarının her biri için yeni bir RNA primeri sentezlenir.5

Bu mekanizma, temel bir fiziksel ve kimyasal kısıtlamaya karşı geliştirilmiş bir algoritmik çözümdür. Süreç, imkansız görünen bir görevi, "sentezle-yerinden oynat-kes-birleştir" şeklinde tekrarlanan yönetilebilir adımlara böler.

Okazaki Parçacıklarının Olgunlaştırılması: Kesintili zincirin bütün bir iplik haline getirilmesi, şu adımları içeren bir "montaj hattı" süreciyle tamamlanır:

  1. Öncülün Uzatılması: Pol (ökaryotlar) veya Pol III (prokaryotlar), bir önceki Okazaki parçasının RNA primerine ulaşana kadar DNA sentezi yapar.
  2. RNA Öncülünün Uzaklaştırılması: Polimeraz, önceki parçacığın 5' ucundaki RNA-DNA primerini yerinden kaydırarak bir "flap" (kanatçık) yapısı oluşturur. Ökaryotlarda, bu kısa flap yapısı Flap Endonükleaz 1 (FEN1) tarafından tanınır ve kesilir.33 Eğer polimerazın yer değiştirme aktivitesi devam eder ve uzun bir flap oluşursa, bu yapı önce Dna2 nükleaz/helikazı tarafından kısaltılır ve kalan parça yine FEN1 tarafından işlenir.29
  3. Boşluğun Kapatılması (Ligation): Tüm RNA nükleotidleri çıkarılıp yerleri DNA ile doldurulduktan sonra, iki Okazaki parçası arasında kalan son fosfodiester bağı boşluğu (nick), DNA Ligaz enzimi tarafından kapatılır. Bu işlem, iki parçayı birbirine kalıcı olarak bağlar ve kesintili zincirin bütünlüğünü sağlar.5

2. Güncel Araştırmalardan Bulgular

DNA replikasyonu alanındaki araştırmalar, yeni teknolojilerin yardımıyla hızla ilerlemektedir. Son yıllardaki önemli bulgulardan bazıları şunlardır:

  • Replikasyon Zamanlaması ve Genom Mimarisi: Genom çapında yapılan analizler, DNA replikasyonunun sadece bir kopyalama işlemi olmadığını, aynı zamanda hücre tipine özgü bir "zamanlama programı" dahilinde yürütüldüğünü göstermiştir. Genomun farklı bölgeleri, S fazının farklı zaman dilimlerinde kopyalanır ve bu program, gen ifadesi, kromatin yapısı ve genomun üç boyutlu organizasyonu ile sıkı bir ilişki içindedir.35
  • Tek Hücre Analizleri ve Heterojenlik: Gelişmiş görüntüleme ve genomik teknikler, replikasyon programının hücreden hücreye farklılıklar gösterebildiğini ortaya koymuştur. Tek hücreli Repli-seq gibi yöntemler, aynı dokudaki hücrelerin bile replikasyon orijinlerini farklı verimlilikte kullanabildiğini ve zamanlama programında esneklikler olduğunu göstermiştir. Bu durum, replikasyonun önceden düşünüldüğünden daha dinamik ve stokastik unsurlar barındırdığını düşündürmektedir.16
  • Replikasyon Stresi ve Genom İstikrarı: Replikasyon çatalının ilerlemesini yavaşlatan veya durduran engeller (DNA hasarı, zorlayıcı diziler vb.) "replikasyon stresi" olarak tanımlanır. Güncel çalışmalar, hücrelerin bu stresle başa çıkmak için çatalı koruyan, stabilize eden ve yeniden başlatan karmaşık yollara sahip olduğunu aydınlatmıştır. Özellikle BRCA1, BRCA2 ve RAD51 gibi proteinlerin, duraksayan çatalların çökmesini ve genomik istikrarsızlığa yol açmasını engellemede kritik roller oynadığı anlaşılmıştır.37 Bu koruma mekanizmalarındaki kusurlar, kanser gelişiminin temel nedenlerinden biridir ve replikasyonla ilişkili proteinler artık önemli terapötik hedefler olarak görülmektedir.40
  • Replizomun Yapısal Biyolojisi: Kriyoelektron mikroskopisi (cryo-EM) alanındaki devrim niteliğindeki gelişmeler, replizom makinesinin atomik düzeyde üç boyutlu yapılarının çözülmesini sağlamıştır. Bu çalışmalar, CMG helikazının kromatinin yapı taşı olan nükleozomları nasıl aştığını, farklı polimerazların replizom içinde nasıl bir araya gelip koordine olduğunu ve bu devasa makinenin dinamik hareketlerini gözler önüne sermiştir.23

Kavramsal Analiz

1. Nizam, Gaye ve Sanat Analizi

DNA replikasyonunun bilimsel detayları incelendiğinde, sürecin altında yatan hassas nizam, belirli bir gayeye yönelik işleyiş ve sanatlı yapı dikkat çekmektedir. Onlarca farklı proteinin, adeta bir senfoni orkestrası gibi, doğru zamanda, doğru yerde ve doğru işlevi yerine getirecek şekilde bir araya gelmesi, rastgele moleküler çarpışmaların ötesinde bir koordinasyonun varlığına işaret eder. Helikazın sarmalı açma hızı ile polimerazın nükleotid ekleme hızının senkronize olması, tek zincir bağlayıcı proteinlerin anında devreye girerek kalıpları koruması ve ligazın son birleştirme işlemini yapması, belirli bir sonucu (genomun hatasız kopyalanması) elde etmek üzere tertip edilmiş bir sistemin özellikleridir.

Sistemin sadece kopyalamaya değil, aynı zamanda bilginin doğruluğunu korumaya yönelik olduğu, DNA polimerazların 3'→5' ekzonükleaz aktivitesinde açıkça görülür. Bu "hata düzeltme" veya "sağlama" (proofreading) mekanizması, sisteme içkin bir kalite kontrol mekanizmasıdır. Yanlış bir nükleotid eklendiğinde sentezin durdurulması, geri dönülerek hatanın düzeltilmesi ve ardından yola devam edilmesi, rastgele bir süreçten beklenmeyecek, amaca yönelik bir işleyiştir. Benzer şekilde, antiparalel zincir probleminin lider ve kesintili zincir sentezi ile çözülmesi, kimyasal bir zorunluluğa karşı geliştirilmiş sanatlı bir algoritmik çözümdür. Bu karmaşık yapının belirli bir işlevi yerine getirecek şekilde tertip edilmesi, üzerinde düşünülmeye değerdir.

2. İndirgemeci ve Materyalist Safsataların Eleştirisi

Bilimsel anlatımda kolaylık sağlamak amacıyla sıkça "polimeraz doğru nükleotidi seçer" veya "helikaz DNA'yı açmaya karar verir" gibi ifadeler kullanılır. Bu dil, bir süreci betimlemek için kullanışlı bir kısayol olsa da, felsefi açıdan incelendiğinde eksik bir nedensellik atfı içerir. Cansız bir molekül olan polimerazın "seçme" veya "karar verme" gibi bilinç ve irade gerektiren fiilleri gerçekleştirmesi mümkün değildir. Bu tür ifadeler, faili (işi yapanı) mefule (işin yapıldığı nesneye) veya fiilin kendisine vermektedir.

Bu dil, sürecin ne olduğunu ve nasıl işlediğini başarılı bir şekilde tanımlar, ancak bu işleyişi sağlayan kuralların (kanunların) ve bu kurallara göre hareket eden yapıların kökenini açıklamaz. Doğa kanunları, olayları yöneten aktif failler değil, evrende gözlemlenen düzenli işleyişin birer tanımıdır. "Kimyasal kanunlar polimerazı çalıştırır" demek yerine, "polimeraz, kimyasal kanunlar olarak tanımlanan bir düzenlilik ve işleyişe tabi olarak hareket eder" demek, nedenselliği daha doğru bir zemine oturtur. İndirgemeci dil, nihai sebep sorusunu göz ard ederek, kanunu failin yerine koyma hatasına düşebilir.

3. Hammadde ve Sanat Ayrımı Analizi

DNA replikasyonunu yürüten replizom makinesi, "hammadde" ile "sanat" arasındaki farkı anlamak için çarpıcı bir örnek sunar. Bu makinenin hammaddesi, karbon, hidrojen, oksijen, azot gibi temel atomlardır. Bu atomların tek başlarına incelendiğinde, bilgi kopyalama, hata düzeltme, ATP hidrolizi veya sarmal açma gibi özelliklerin hiçbirine sahip olmadıkları görülür.

Ancak bu basit ve cansız hammaddeler, belirli bir plan ve ölçü dahilinde bir araya getirildiğinde, DNA polimeraz gibi bir "sanat eseri" ortaya çıkar. Bu eser, hammaddesinde bulunmayan yepyeni ve üst düzey özellikler sergiler: kalıp okuma, nükleotid tanıma, katalitik aktivite ve kendini düzeltme. Şu sorular üzerinde düşünmek aydınlatıcıdır: Atomların kendisinde bulunmayan bu işlevsel özellikler, bu atomların belirli bir dizilimle bir araya gelmesiyle oluşan polimeraz enzimine nereden gelmiştir? Cansız bileşenler, kendilerinde olmayan bir planı ve amacı takip ederek, nasıl olur da kendilerinden çok daha karmaşık ve işlevsel bir bütünü (replizomu) meydana getirmiştir? Bu durum, hammaddenin potansiyeli ile o potansiyeli belirli bir amaca yönelik olarak ortaya çıkaran sanatlı bir tertip arasındaki derin farkı gözler önüne sermektedir.

Sonuç

DNA sentezi, canlılığın temelini oluşturan, son derece karmaşık, süratli ve yüksek hassasiyetle işleyen bir süreçtir. Semikonservatif kopyalama mekanizmasından başlayarak, replikasyonun belirli orijinlerden kontrollü bir şekilde başlatılmasına, replizom adı verilen moleküler makinenin onlarca bileşenle uyum içinde çalışmasına ve antiparalel zincir probleminin zarif algoritmik çözümlerle aşılmasına kadar her aşaması, derin bir nizam ve amaca yönelik bir işleyiş sergilemektedir. Hata düzeltme mekanizmaları gibi içkin kalite kontrol sistemleri, bu sürecin sadece bir kopyalama işlemi olmadığını, aynı zamanda genetik bilginin doğruluğunu muhafaza etmeye yönelik olduğunu göstermektedir.

Sunulan bu bilimsel veriler, basit atomlardan oluşan hammaddenin, nasıl olup da bilgi işleyen, kendini düzelten ve canlılığın devamını sağlayan bu denli sanatlı makinelere dönüştüğünü gözler önüne sermektedir. Bu mekanizmaların nasıl bu kadar nizamlı, amaçlı ve hassas bir şekilde işlediğine dair deliller ışığında nihai değerlendirme, okuyucunun aklının ve vicdanının muhakemesine bırakılmıştır.

Kaynakça

Bae, S. H., Bae, K. H., Kim, J. A., & Seo, Y. S. (2001). RPA governs endonuclease switching during processing of Okazaki fragments in eukaryotes. Nature, 412(6845), 456-461.

Burgers, P. M. J., & Kunkel, T. A. (2017). Eukaryotic DNA replication fork. Annual Review of Biochemistry, 86, 417–438.

Costa, A., & Diffley, J. F. X. (2022). The initiation of eukaryotic DNA replication. Annual Review of Biochemistry, 91(1), 107-131.

Gai, D., Zhao, R., Li, D., Finkielstein, C. V., & Chen, X. S. (2010). The archaeal MCM helicase features a unique C-terminal winged-helix domain that is required for helicase activity. Journal of Biological Chemistry, 285(51), 39939-39947.

Kunkel, T. A., & Bebenek, K. (2000). DNA replication fidelity. Annual Review of Biochemistry, 69(1), 497-529.

Li, X., & Zheng, L. (2021). The tale of Okazaki fragment maturation: The process and the key players. Journal of Molecular Cell Biology, 13(1), 23-33.

Meselson, M., & Stahl, F. W. (1958). The replication of DNA in Escherichia coli. Proceedings of the National Academy of Sciences of the United States of America, 44(7), 671–682.

Messer, W. (2002). The bacterial replication initiator DnaA. FEMS Microbiology Reviews, 26(4), 355-374.

O'Donnell, M., Langston, L., & Stillman, B. (2013). Principles and concepts of DNA replication in bacteria, archaea, and eukarya. Cold Spring Harbor Perspectives in Biology, 5(7), a010108.

Saldivar, J. C., Cortez, D., & Cimprich, K. A. (2017). The essential kinase ATR: ensuring faithful duplication of a challenging genome. Nature Reviews Molecular Cell Biology, 18(10), 622-636.

Waga, S., & Stillman, B. (1998). The DNA replication fork in eukaryotic cells. Annual Review of Biochemistry, 67(1), 721-751.

Yao, N. Y., & O'Donnell, M. (2016). The DNA replication machine. Sub-cellular Biochemistry, 79, 235-256.

Alıntılanan çalışmalar

  1. Eukaryotic DNA Polymerases - University of Oxford, erişim tarihi Ekim 9, 2025, https://users.ox.ac.uk/~kearsey/reprints/reviews/kearseyR02.pdf
  2. [Frontiers in Bioscience 11, 2496-2517, September 1, 2006] 2496 Translesion synthesis DNA polymerases and control of genome stab - IMR Press, erişim tarihi Ekim 9, 2025, https://article.imrpress.com/bri/Landmark/articles/pdf/Landmark1985.pdf
  3. Eukaryotic DNA Replication Fork - Burgers Lab, erişim tarihi Ekim 9, 2025, https://burgerslab.biochem.wustl.edu/wp/wp-content/uploads/2020/11/2017ARB-Rev.pdf
  4. Meselson & Stahl 1958 - Memorial University of Newfoundland, erişim tarihi Ekim 9, 2025, https://www.mun.ca/biology/scarr/Meselson_Stahl_1958_Biol4241_2012.pdf
  5. 14.4 DNA Replication in Prokaryotes - Biology 2e, erişim tarihi Ekim 9, 2025, https://www.theexpertta.com/book-files/OpenStaxBio2e/14.4%20DNA%20Replication%20in%20Prokaryotes.pdf
  6. Once in a lifetime: strategies for preventing re‐replication in prokaryotic and eukaryotic cells - EMBO Press, erişim tarihi Ekim 9, 2025, https://www.embopress.org/doi/pdf/10.1038/sj.embor.2008.2
  7. Comparison of DNA replication in cells from prokarya and eukarya - SciSpace, erişim tarihi Ekim 9, 2025, https://scispace.com/pdf/comparison-of-dna-replication-in-cells-from-prokarya-and-1aili14t3c.pdf
  8. The bacterial replication initiator DnaA. DnaA and oriC, the bacterial mode to initiate DNA replication, erişim tarihi Ekim 9, 2025, https://academic.oup.com/femsre/article-pdf/26/4/355/18125963/26-4-355.pdf
  9. Regulation of the initiation of chromosomal replication in bacteria, erişim tarihi Ekim 9, 2025, https://academic.oup.com/femsre/article-pdf/31/4/378/19647627/31-4-378.pdf
  10. Mechanisms of DNA replication Megan J Davey* and Mike O'Donnell, erişim tarihi Ekim 9, 2025, https://odonnell.rockefeller.edu/assets/pdfs/109.pdf
  11. Mechanism of recruitment of DnaB helicase to the replication origin of the plasmid pSC101 - PNAS, erişim tarihi Ekim 9, 2025, https://www.pnas.org/doi/pdf/10.1073/pnas.96.1.73
  12. GENETICS AND ENZYMOLOGY OF DNA REPLICA TION IN ESCHERICHIA COLlI - Annual Reviews, erişim tarihi Ekim 9, 2025, https://www.annualreviews.org/doi/pdf/10.1146/annurev.ge.26.120192.002311
  13. Strategies for helicase recruitment and loading in bacteria - EMBO Press, erişim tarihi Ekim 9, 2025, https://www.embopress.org/doi/pdf/10.1038/sj.embor.embor703?download=true
  14. The Initiation of Eukaryotic DNA Replication - Washington State University, erişim tarihi Ekim 9, 2025, https://searchit.libraries.wsu.edu/discovery/fulldisplay?docid=cdi_pubmed_primary_35320688&context=PC&vid=01ALLIANCE_WSU:WSU&lang=en&adaptor=Primo%20Central&tab=default_tab&query=sub%2Cequals%2C%20%20Replication%20origins%20&offset=0
  15. (PDF) Eukaryotic Chromosome DNA Replication: Where, When, and How? - ResearchGate, erişim tarihi Ekim 9, 2025, https://www.researchgate.net/publication/43071964_Eukaryotic_Chromosome_DNA_Replication_Where_When_and_How
  16. Recent advances in the genome-wide study of DNA replication origins in yeast - PMC, erişim tarihi Ekim 9, 2025, https://pmc.ncbi.nlm.nih.gov/articles/PMC4333867/
  17. A Decade of Discovery—Eukaryotic Replisome Disassembly at Replication Termination - Pure, erişim tarihi Ekim 9, 2025, https://pure-oai.bham.ac.uk/ws/portalfiles/portal/224177204/biology-13-00233-v2.pdf
  18. The Initiation of Eukaryotic DNA Replication - Department of Molecular and Cell Biology - University of Connecticut, erişim tarihi Ekim 9, 2025, https://mcb.uconn.edu/wp-content/uploads/sites/2341/2022/09/Costa_Annual-Review-of-Biochemistry_2022.pdf
  19. BİLİMİN DOĞASI ÜZERİNE BİR İNCELEME - iksad yayınevi, erişim tarihi Ekim 9, 2025, https://iksadyayinevi.com/wp-content/uploads/2020/10/B%C4%B0L%C4%B0M%C4%B0N-DO%C4%9EASI-%C3%9CZER%C4%B0NE-B%C4%B0R-%C4%B0NCELEME.pdf
  20. Bacterial and Eukaryotic Replisome Machines - JSciMed Central, erişim tarihi Ekim 9, 2025, https://www.jscimedcentral.com/public/assets/articles/biochemistry-3-1013.pdf
  21. The Structure and Function of Replication Protein A in DNA Replication - Borgstahl Lab, erişim tarihi Ekim 9, 2025, https://sbl.unmc.edu/onlinepubs/prakashborgstahlrpareview2012.pdf
  22. DNA Polymerase III Holoenzyme: Structure and Function of a Chromosomal Replicating Machine - O'Donnell Lab, erişim tarihi Ekim 9, 2025, https://odonnell.rockefeller.edu/assets/pdfs/52.pdf
  23. CMG helicase and DNA polymerase e form a functional 15-subunit holoenzyme for eukaryotic leading-strand DNA replication - PNAS, erişim tarihi Ekim 9, 2025, https://www.pnas.org/doi/pdf/10.1073/pnas.1418334111
  24. Kinetic Mechanism of DNA Polymerases: Contributions of Conformational Dynamics and a Third Divalent Metal Ion, erişim tarihi Ekim 9, 2025, https://par.nsf.gov/servlets/purl/10095091
  25. Polimeraz Zincir reaksiyonu (PZR) İnhibitörleri 1Dilek Kula 2Sami Gökpınar Polymerase chain reaction (PCR) inhibitors - DergiPark, erişim tarihi Ekim 9, 2025, https://dergipark.org.tr/en/download/article-file/1473876
  26. 1. DNA KİMYASI VE BİYOLOJİSİ, erişim tarihi Ekim 9, 2025, https://yunus.hacettepe.edu.tr/~mergen/derleme/d_dna_yapi.pdf
  27. Escherichia coli DNA polymerase II catalyzes chromosomal and episomal DNA synthesis in vivo - PNAS, erişim tarihi Ekim 9, 2025, https://www.pnas.org/doi/pdf/10.1073/pnas.94.3.946
  28. DNA Polymerases that Propagate the Eukaryotic DNA Replication Fork - Burgers Lab, erişim tarihi Ekim 9, 2025, https://burgerslab.biochem.wustl.edu/wp/wp-content/uploads/2016/04/2005CritRev.pdf
  29. Digital Commons@Lindenwood University Okazaki fragment maturation in yeast: II. Cooperation between the polymerase and 3, erişim tarihi Ekim 9, 2025, https://digitalcommons.lindenwood.edu/cgi/viewcontent.cgi?article=1553&context=faculty-research-papers
  30. Regulation and Modulation of Human DNA Polymerase δ Activity and Function - Touro Scholar, erişim tarihi Ekim 9, 2025, https://touroscholar.touro.edu/cgi/viewcontent.cgi?article=1191&context=nymc_fac_pubs
  31. Eukaryotic DNA Replication Fork | Annual Reviews, erişim tarihi Ekim 9, 2025, https://www.annualreviews.org/doi/10.1146/annurev-biochem-061516-044709
  32. Interpreting the Effects of DNA Polymerase Variants at the Structural Level - bioRxiv, erişim tarihi Ekim 9, 2025, https://www.biorxiv.org/content/10.1101/2025.08.04.653638v1.full.pdf
  33. Okazaki fragment maturation: nucleases take centre stage - Oxford Academic, erişim tarihi Ekim 9, 2025, https://academic.oup.com/jmcb/article-pdf/3/1/23/2692899/mjq048.pdf
  34. The flap endonuclease-1 promotes cellular tolerance to a chain-terminating nucleoside analog, alovudine, by counteracting the to - Oxford Academic, erişim tarihi Ekim 9, 2025, https://academic.oup.com/nar/article-pdf/53/13/gkaf617/63778886/gkaf617.pdf
  35. Mammalian DNA Replication Timing - PMC - PubMed Central, erişim tarihi Ekim 9, 2025, https://pmc.ncbi.nlm.nih.gov/articles/PMC8247564/
  36. Regulation of DNA replication during development - PMC - PubMed Central, erişim tarihi Ekim 9, 2025, https://pmc.ncbi.nlm.nih.gov/articles/PMC3252349/
  37. Advances in understanding DNA processing and protection at stalled replication forks - Semantic Scholar, erişim tarihi Ekim 9, 2025, https://pdfs.semanticscholar.org/3c83/5af95b17f2801f0d9c00e0f0cb01785374d9.pdf
  38. Replication Fork Reversal and Protection - Frontiers, erişim tarihi Ekim 9, 2025, https://www.frontiersin.org/journals/cell-and-developmental-biology/articles/10.3389/fcell.2021.670392/pdf
  39. DNA replication: the recombination connection - PubMed, erişim tarihi Ekim 9, 2025, https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/34384659/
  40. DNA replication: Mechanisms and therapeutic interventions for diseases - PMC, erişim tarihi Ekim 9, 2025, https://pmc.ncbi.nlm.nih.gov/articles/PMC9899494/
  41. Structural basis of human replisome progression into a nucleosome - bioRxiv, erişim tarihi Ekim 9, 2025, https://www.biorxiv.org/content/10.1101/2025.04.04.647053v1.full.pdf
"https://tikipedi.org/index.php?title=DNA_Sentezinin_Semikonservatif_Olması&oldid=1281" sayfasından alınmıştır